Zespół przeciążeniowo – bólowy kręgosłupa

Zespół przeciążeniowo – bólowy kręgosłupa (ZPBK) jest jedną z najczęstszych przyczyn występowania bólów w odcinku szyjnym oraz lędźwiowym kręgosłupa. Cechą charakterystyczną dla tej jednostki chorobowej są dolegliwości bólowe o różnym nasileniu z tendencją do nawrotów.

ZPBK powstaje z powodu występujących zmian degeneracyjnych powierzchni stawowych w kręgosłupie. Stawy międzykręgowe narażone są na uszkodzenia na skutek przenoszenia dużych obciążeń. Ponadto, w wyniku dehydratacji krążków międzykręgowych, dochodzi do zmniejszenia przestrzeni międzykręgowej, która wzmaga obciążenie powierzchni stawowych. Opisane procesy degeneracyjne prowadzą do uszkodzeń chrząstki stawowej, przerostu tkanki kostnej oraz wytworzenia osteofitów.

Objawy zespołu przeciążeniowo – bólowego kręgosłupa:

• dolegliwości bólowe w odcinku szyjnym oraz barków
• przewlekły, nawrotowy, ostry ból o zmiennym nasileniu
• ból z promieniowaniem do pośladków i grzbietowej części ud
• występujące skurcze mięśni przykręgosłupowych w okolicznych miejscach

Diagnostyka opiera się na wywiadzie z fizjoterapeutą bądź ortopedą, wykonaniu testów funkcjonalnych, które pozwolą na ocenę stanu klinicznego Pacjenta. Ważną rolę w procesie diagnostycznym odgrywają badania radiologiczne w postaci RTG, rezonansu magnetycznego oraz tomografii komputerowej.

Leczenie polega na odpowiednio dobranym procesie fizjoterapeutycznym, dostosowanym do konkretnego przypadku. Uzupełnieniem może być farmakoterapia, szczególnie przy występowaniu stanu zapalnego. W zależności od stanu Pacjenta wprowadza się techniki manualne oraz kinezyterapię (leczenie ruchem), aż po treningi funkcjonalne