„Wdowi garb”, czyli dysfunkcja postularna

Wdowi garb jest charakterystycznym zgrubieniem tkanki w dolnym odcinku szyjnym kręgosłupa, który przypomina sporą kulkę. Zgrubieniu temu towarzyszy przygarbiona pozycja ciała, pogłębiona kifoza piersiowa i znaczne wysunięcie głowy w przód.

Dawniej ta wada postawy pojawiała się głównie u kobiet w wieku menopauzalnym, kiedy to, najczęściej, były one już wdowami. Stąd właśnie nazwa „wdowi garb”.

Dziś problem ten dotyczy nie tylko kobiet dojrzałych, ale również młodych osób, które zbyt dużo czasu spędzają w pozycji siedzącej.

Przyczyny powstawania wdowiego garbu

Najczęstszą przyczyną jest przeciążenie spowodowane nieprawidłową ,długotrwałą pozycją siedzącą. Wymuszona pozycja powoduje silne przeciążenia kręgosłupa szyjnego i dysproporcje w napięciu tkanki mięśniowej. Z czasem powstają zmiany kompensacyjne, takie jak złe ustawienie kręgosłupa i przyrost tkanki włóknisto – tłuszczowej na karku.

Kolejną przyczyną mogą być problemy emocjonalne, które również wiążą się z przyjęciem tak zwanej zamkniętej pozycji. Osoby zestresowane, spięte, czy przygnębione mają tendencję do garbienia się, chowania głowy między ramiona i złego ułożenia szyi.

Osteoporoza oraz złamania w wyniku osteoporozy również mogą powodować tworzenie się narośli na karku.

Przypuszcza się, że wdowi garb może mieć również pewne podłoże genetyczne, co oznaczałoby, że wada ta może być dziedziczna.

Skutkami tego schorzenia są często bóle okolicy karku i głowy, czy bóle w odcinku piersiowym kręgosłupa. Z czasem mogą pojawiać się problemy neurologiczne, takie jak osłabienie siły mięśniowej w kończynach dolnych, drętwienia i mrowienia w palcach i dłoni.

Leczenie

W przypadku wdowiego garbu najlepiej sprawdzi się leczenie rehabilitacyjne i manualne:

• Masaż leczniczy i terapia manualna – rozluźnią spięte mięsnie, wyrównają napięcia i pomogą w przywróceniu ruchomości w całym kręgosłupie. Zalecane przede wszystkim u osób, u których już pojawiły się dolegliwości bólowe.
• Zwiększenie aktywności fizycznej – w każdej, dowolnej formie. Ruch jest niezwykle ważny, aby zachować pewną równowagę organizmu. Codzienna aktywność poprawi kondycję kręgosłupa i będzie zapobiegała pojawianiu się dysfunkcji układu ruchu.
• Ćwiczenia ukierunkowane na schorzenie – ćwiczenia rozciągające odcinek kręgosłupa, poprawiające ruchomość szyi i obręczy barkowej. Warto zapytać o nie swojego fizjoterapeutę, na pewno dobierze je idealnie!
• Autokorekcja postawy – samodzielne korygowanie sylwetki w celu wyrobienia nawyku prostej postawy.

Opracowanie: mgr fizjoterapii Anna Mąka