
Jest to schorzenie łokcia zlokalizowane po stronie przyśrodkowej stawu.
Objawy są spowodowane stanem zapalnym nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, a strukturami objętymi stanem chorobowym są ścięgna mięśni zginających staw nadgarstkowy.
Grupa ryzyka
Na to schorzenie cierpią głównie sportowcy, nie tylko gracze golfa, ale również wioślarze, osoby uprawiające łucznictwo, wioślarstwo wodne, squasha oraz badmintona.
Są to sporty, w których przeważa dźwiganie, rzucanie, czy wspinanie się.
Do grupy ryzyka należy zaliczyć również osoby nieuprawiające sportów: krawcowe, stolarzy, mechaników samochodowych oraz stomatologów. Zdarza się, że na tę dolegliwość cierpią osoby, które nie są przyzwyczajone do prac domowych, takich jak sprzątanie i praca w ogrodzie.
Schorzenie najczęściej dotyka ręki dominującej, czyli tej, którą wykonujemy większość czynności wymagających precyzji.
Objawy
Najczęstszym objawem jest oczywiście ból zlokalizowany po wewnętrznej stronie stawu łokciowego. Może pojawić się promieniowanie do małego i serdecznego palca. Promieniowanie może być zarówno bólem, jak i mrowieniem i drętwieniem ręki. Często pacjenci skarżą się na osłabienie chwytu ręki, ból pojawiający się w momencie zaciskania pięści, czy chwytania przedmiotów.
Jeśli schorzenie nie jest odpowiednio szybko leczone mogą pojawić się zmiany zwyrodnieniowe w stawie łokciowym oraz w strukturach ścięgnistych okolicy tego stawu.
Przyczyna
Jak w większości przypadków przyczyną schorzenia jest przeciążenie wynikające z nadmiernej pracy mięśni zginaczy nadgarstka. Jeśli mięśnie zginacze pracują intensywniej niż prostowniki, może dojść do przeciążenia i dysbalansu mięśniowego. Przy dużych podrażnieniach dochodzi do stanu zapalnego ścięgien, czego objawem jest silny ból po wewnętrznej stronie łokcia.
Leczenie
Przy bardzo dużych dolegliwościach bólowych niezbędne jest leczenie farmakologiczne w postaci podania środków przeciwzapalnych. Mogą to być środki doustne, lub ostrzykiwanie miejsc bolesnych. Po zniwelowaniu stanu zapalnego zaleca się leczenie fizjoterapeutyczne w postaci fizykoterapii (krioterapia miejscowa, jonoforeza, okłady parafinowe) oraz odpowiedniego masażu połączonego z rehabilitacją ruchową. Niezbędne jest również odciążenie kończyny. Zaleca się zmniejszenie, lub przerwanie wysiłku oraz zastosowanie ortez i tapingu rehabilitacyjnego.
Nieleczone schorzenie może spowodować trwałe uszkodzenie nerwu łokciowego, co może doprowadzić do konieczności zastosowania leczenia operacyjnego. Pamiętajmy, że lepiej reagować wcześniej i leczyć łokieć golfisty za pomocą fizjoterapii.
Opracowanie: mgr fizjoterapii Anna Mąka
No Comments